Sorry

Zeki, şaşırtan, okuyucuyu ters köşe yapan polisiyeleri severim. Zoran Drvenkar'ın bu kitabını raflarda gördüğümde başta burun kıvırmıştım. Ama kitapçıya daha sonraki gidişlerimde kitabın alt başlığı olan 'bir özür dileme projesi' ibaresi ve arka kapak yazısının da etkisiyle kitabı alıverdim.

Hayatları kötü, altüst olmuş dört arkadaş: Tamara, Kris, Wolf, Frauke. İlginç ve tuhaf bir iş kurarlar. Başkaları adına özür dileme. (Birini işten mi çıkardınız, terk mi ettiniz? Ajans sizin yerinize diğer insandan özür diliyor.) Toplumda iletişimsizlik o kadar yüksektir ki, işler umduklarından da iyi gider. Ta ki... Son iş verenleri öldürdüğü bir insandan özür dilemelerini ve cesedi ortadan kaldırmalarını ister. Ve ardından sanki cam yere düşüp parçalanmış gibi dağılan yaşamları...

Kitabın anlatımı tuhaf, bazen rahatsız edici. Anlatıcı ve zaman sürekli değişiyor, zamanda sıçramalara sık başvuruyor. Psikolojik tahliller iyi kotarılmış. Bütün olayların kökeni yine rahatsız edici bir konuya dayanıyor: çocuk tacizi.

İlginç ve rahatsız edici bir kitap... Benden söylemesi okunmak için bir kenara not edilebilir.

Künye

Sorry

Zoran Drvenkar

Doğan Kitap